پارچه پلی پروپیلن یک پارچه مصنوعی است که در بسیاری از کاربردهای صنعتی و همچنین در صنایع تولید اثاثه یا لوازم داخلی و پوشاک استفاده می شود.
همچنین با عنوان اختصاری PP شناخته شده و می تواند بافته یا غیر بافته شود.
انواع پارچه های پلی پروپیلن به طور کلی برای فیلترها، ماسک های صورت و منسوجات پرفورمنس استفاده می شوند.
ضمن اینکه بدلیل خاصیت های بهداشتی، در ساخت برخی از مدل های لباس عمل نیز مورد استفاده قرار میگیرند. این پارچه‌ها قوی، نرم و سبک وزن هستند و به راحتی تمیز می شوند. متریال هایی که از پلیمرهای ترموپلاستیک مصنوعی ساخته شده اند.
پارچه پلی پروپیلن یک ماده خاص با خواص منحصر به فرد بسیاری است. معمولاً در همان کاربردهای پلی استر در صنعت پوشاک و کفش استفاده می شوند. اما گسترش بهره گیری از پلی استرها بدلیل قابلیت رنگ پذیری گسترده تر و راحت تر و بافت زیباتر آنهاست. الیاف پلی پروپیلن قوی، مقاوم در برابر محو شدن و ذاتاً مقاوم در برابر لکه هستند.از مهمترین خواص پارچه های PP نبافته میتوان به مواردی نظیر:
مقاومت در برابر سایش، سفتی مناسب، انعطاف پذیری عالی و خاصیت ارتجاعی خوب
پوشش بدون چروک خاص، استحکام عالی، سبک وزنی، خشک شدن سریع، شستشوی آسان، ماندگاری خوب، استحکام کششی بالا، مقاومت در برابر پروانه ها، کپک ها،حشرات، قارچ ها، تنفس خوب پارچه پلی اتیلن نبافته، خاصیت جذب مناسب، هدایت حرارتی کم، حفاظت شیمیایی متوسط و… اشاره داشت.
پلی پروپیلن یک پارچه مصنوعی است که از پلیمرهای ترموپلاستیک مبتنی بر نفت ساخته شده است.
ماده اولیه آن گاز پروپیلن است که محصول فرعی تولید نفت و گاز طبیعی می‌باشد. مونومر ضروری پروپیلن ابتدا از نفت خام به صورت گاز استخراج می شود. به‌عبارتی تولید با تقطیر نفت خام در یک پالایشگاه نفت آغاز می شود.
پلی‌پروپیلن ها (PP) سپس از طریق پلیمریزاسیون با رشد زنجیره ای از مونومر پروپیلن، به شکل گاز در حضور یک سیستم کاتالیزوری، (معمولاَ Ziegler-Natta به نام کارل زیگلر و جولیو ناتا) یا کاتالیزور متالوسن تولید می شوند. متریال PP را می توان از طریق یک سیستم نخ ریسی اکسترود کرد که حاوی سوراخ های ریزی برای شکل دادن به رشته های بلند است
سپس به نخ هایی تبدیل میشوند که توسط تولید کنندگان نساجی به شکل پارچه بافته نشده در می‌آیند.